haşa, şair değilim ben
sevdanın yankısı çoğaldıkça içimde
………………….ve kanadıkça umudum,
dökülen sesimi topluyorum yüzünün verimli topraklarından,
dilsiz bir yara ile yazarken yaşadıklarımı
henüz duyulmayan bir aşkın gıyabında her gün bin defa ölüyorum
bazen yaşımı unutuyorum dudaklarımın ıslaklığına aldanarak
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta