İnsanların güveni kalmamış toprağa taşa
Nedir bu dünya uğruna olan kargaşa
Rahatlar belki beşer başı değince arşa.
Karşı gelinmez İzzet-i ikrama Haşa...
İhanettir bu yaptığımız vicdana
Dayanmaz bu yürek,satan satana.
Sonsuz ümittir,yalvarmak yaradana..
Nasıl ibadet edilmez daha yüce Mevlaya..
İnsanın insana kulluğu gibi
Bu düzen düzen değildir tabii
O ki celLe celalü,rahmet sahibii
Yüce Mevlam ne yücesin,ya habibi
Bu dünyada kötüde iyi de var
Her yarattığından bir mana akar
Nur yağıyor gökten,kalplerimiz iman dolar
Sana karşı gelmek ne hadde ya Ebu Cabbar...
Kayıt Tarihi : 1.6.2006 21:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!