Haşa Gönül Şiiri - Miyaser Gülşen

Dert yüklenen dağ mısın sen?
Yeter gelen başa gönül!
Gazel döken bağ mısın sen?
Kendin için yaşa gönül!

Köşkün sarayın olmadı,
Felek dengini bulmadı.
Candan yakın dost kalmadı
Aman olma maşa gönül!

Selamı sabahı kesme,
Havalanıp fazla esme.
Dinlemeden asıp kesme,
Sultan mısın paşa gönül!

Ne haykır ne de çık bağır
Aşkı yüreğinle çağır.
Deryasında ağır ağır
Sakın batma boşa gönül!

Zaman uçar tutamazsın,
Büyük lokma yutamazsın,
Baş yastıksız yatamazsın
Sonra vurma taşa gönül!

Bilirim sensin limanım
Her şeye derman imanım
Dertle sarılsa dört yanım
Tövbe olsun, haşa gönül..
Tövbe olsun, haşa gönül..

Miyaser GÜLŞEN