Senli sensizlik götürecek beni ay sunuma
Anlarlar mı ne demektir her şey can parçama
Gün gelecek bakacaksın göz yaşlarıma
Hissedeceksin ay vurmuş suyuma...
Yine bir dolunay,yine bir solgun ay
Sevme ulan sevme..seni sevmeyeni
Hala anlamazmısın acıtır yürekciğini
Dalga geçer gibi seninle,sevdiğin,canın
Zamanı gelir o’da anlar ne gerektiğini
Sen duvara,duvar kanapeye
Halılar sana,sen perdeye
Bakar durursun resimde bir sevgiliye
Evdesin,yalnızsın başlarsın içmeye
Sen resimlere,resimler anılara
Çiçek dediğin nedir ki?
Açar..geçer..gider.
Oysa öylemidir ki yaprak.
Sonuna kadar tutunur kuruyan dallara.
Ölmeden son bir buse ile
Yaşıyoruz işte
Kimi sevginin doruğunda,
Kimi sevilmişliğin onurunda,
Kimi sevgisizliğin sonunda,
Yaşıyoruz işte…
İki bin beş eksi bin dokuz yüz altmış yedi
Olduk,otuz sekiz
Aradık bulduk bir eş
Uyandı uyuyan leş.
Karın boşluğunda tattım sevgiyi
Mezar taşında gördüm gerçeği
Boşluklar yuttu herşeyi
Taşlar parçaladı,yok etti yürekciği
Küçükken çok yüksek bir duvardan atlamaya çalışırken
ve bunu başarırken...
Aradan yıllar geçip te aynı duvarı görüp önünde durunca
ve aşağıya uçarak atlayışını düşündüğünde...
Sorsalardı bana ne istediğimi,
Görürlerdi gözlerimde sevdiğimi,
Anlasalardı benim neden içtiğimi,
Söylerlerdi sebepsiz yere gittiğini.
Senin baban, benim babamı döver,
Sen ODTÜ’den, ben GAZİ’den mezunum.
Senin araban, benim arabamı geçer,
Sen daha zenginsin ama be birader.
Unutmaki ben senden daha yalnızım.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!