Harun Yıldırım 6 Şiirleri - Şair Harun Y ...

Evlatlar diktigimiz ağaç  misali Büyür uzar gider fidan misali Dalından dökülen yaprak misali Birgün elbetde el  olur giderler Yasarken hataya düşme aman Canım dediklerin el olur inan Dost kalmaz  çamura düştügün zaman Bir selam vermeden çeker giderler İşin cok zor gaflet dolu insanlar Sarılır bak kirli yüzü olanlar Alt üst olursa yaptıgın hesaplar Damarından emer ceker giderler Dünya kördügüm bunu çözeceksin Çok acılar ızdırap göreceksin ALLAH deyip secdeye çökeceksin İmanınla şer sel olur giderler Yavrum yaradan var şeytana uyma Şahdamarından yakın uzak sanma Yaşamak renga rek bunlara kanma Hiç ölmeyecek gibi yaşar giderler Sonsuz evrenin bile ölümü var Zenginlik sanki kurumayan pınar Mal canın yongası olsa ne yazar Paraya altına tapar giderler Sanmaki gider senile servetin Dolup taşsada ambarın kilerin Zekatını ver olmaz bereketin Lakin tutamassın uçar giderler Zalim alemi er meydanı sanır Ateşi yakar kor meydanı sanır Tanımaz başka! hür meydanı sanır Mezarlıga yolcu olur giderler harun yildirim 6

Çırpınan kanatlarımı açmaya Nasip eyle semalardan uçmaya Diz çöküp kevser suyundan içmeye Senin rızanla gönder beni yarap İman dolu göğsümü kurşun delmez Bana yol göstermek gafile düşmez Münafıklar müşrikler şükür bilmez Elime gönlüme şer verme yarap Sahra çöllerinde çadırımı kurdum Nur aktı gözümden duaya durdum Gelenden gecenden kabeyi sordum Kabede ölmek nasip eyle yarap Yüzleri kalmadı hepsi bahane Kibirlerinden oldular divane Bütün dünya senin olsa nafile Bir yırtık ihram yeter bana yarap Mezarlıkda yaklaşdım bir kabire Bitmiş zenginligi dönmüş fakire Para teklif etmiş nünker nekire İmanla ölemek nasip eyle yarap Harun yildirim

dostun sinesine koysam başımı, Hıçkırıp aglayan gözler bendedir, Çaglayana döksem hicran yaşımı, Şevkati yagdıran  sözler bendedir... Aşkın mayasını elden alsanda, Çalıp tutturacan aksüt bendedir, Tane tane tohum atsan tarlaya Ekip dikecegin toprak bendedir Felegin sillesi taş olur sana, Kuş tüyü yastıgın bile bendedir, Azadını kabul zor oldu bana, Mubarek sevdanin özü bendedir... Eşref olup dinlemezsen  alimi, Muhabbetin  yolu izi bendedir, Kül eyledim şu alemde zalimi, Yunusun cektigi acı bendedir... İnsanı var eden sevgiyse eger, Görünmeyen bilinmez sır bendedir, Aşkın üstüne nur yagarsa eger, Rahmet rahmet yagan nida bendedir Harun yildirim Güller diyarindan siirler

Narı düzahta yansam can gidecek Hak divanına hüsne şan gidecek  Tez elden bırak şerri zan gidecek Yolum hakka gider dönmezem gayrı Aşık oldum tatlı nar bakışlı dildara Uçtum Vurdum pervazı gülizara Muhabbetine döndüm mihrabına Senden başkasını bilmezem gayrı Görmezmisin kul zamanın bendini Göster imanından gelen kendini Lal olursan yıkar senin bendini Aksın gözyaşlarım silmezem gayrı Harun-i der merdane yar olacak Ne alamettir cemalin solacak Her canlı ölümü elbet tadacak Topraktan başka yol görmezem gayrı Siir Harun yıldırım

Beymim diyor gelme sakın oyuna Düşme şeytanın degirmen suyuna Benzetmiş kendini arap tayına Vuralın çöllere gidelim diyor Baktım gafillerin hepsi zirvede Baktım müminlerin hepsi mekkede Baktım adak tutanlar hep tekkede Keselim kurbanı yiyelim diyor Harun yarap bider yarnar kavrulur Kum tanesi gibi  uçar savrulur Allah,der dizleri büker kıvrılır Yatayım secdede öleyim diyor Harun yildirim

Semâyı dokudum arzı belledim Alemi seyrettim hakkı özledim Dünya denilen çarklı degirmenin Suyunu kim verir görmez misin Dogru yolu gören yolundan şaşmaz Agla habibime denizler taşmaz Fizana sürsen de allım kırışmaz Hızır yanımda gelir görmez misin Kullar içinde yunusdan sorbeni Kim çözmüş alemin bilmecesini Kevserdeki huriler dilber gibi Şefaat,kar kul bekler görmez misin Kah, dünyayı satar boşarım Kah. Körsü gibi kabirimi eşerim Kah, kanatlanır semaya uçarım Alemi seyrederim görmez misin Ölmeden helallik gerek hastaya Vermeyen kalır yazılır listeye Ne mutlu muhabbet olan ustaya Cırakken kalfa oldun görmez misin Sanmışız dünyayı altın bir kafes Dikenden korkmuş gül yok gayrı heves Yatmadan mahbere al bir abdest Yolun sonuna geldin görmez misin Harun yildirim Güller diyarindan siirler

Ne taş kalplisin kurşun delmez Ben koşarım bir adım gelmez Nankör dediler şükür bilmez Selamı sabahı kesdin ben O çehreyi gördüm ki hele Nazından şeytan catlar bile Cilveye bak vermiş el ele Durdugum yerde öldüm ben Ask kapisina hafif vurdum Kim var icerde diye sordum Tuttum kalbimi ona verdim Kapıyı çarpmadan gidiyorum ben Ayın yıldızı kovdugu yerde Kalbin yüregi bogdugu yerde Sevdaların dogdugu yerde Seni birakip gidiyorum ben Harun yıldırım

Alim sanma her,gideni mektebe Akildadir en büyük mertebe Aklin yolundan git eyy insan oglu İlimi sarsan anlatamassın merkebe Harun yildirim

Yol mu dinler şahlandı kırat behey kükresin Sokak köşeleri kıvrım kıvrım sıra sıra Nalları düştü atımın küheylan neylesin Kendimi vurdum taşlı ıslak kaldırımlara Aniden bir gölge gördüm köşeyi dönerken Kaybolu verdin gel arkamdan gel dercesine Kin tohumu ekmiş yollara lütuf bitmeden Saray sofrasında kuru ekmek yercesine Harun yildirim

Yazdıkça şiirlere çul serdim Yandımda gülistana gül derdim Gördükce üsdadlara yol verdim Boynu ince bir kul etti beni Kalem elimde defter kıvranır Kötü yazamam yüzüm kızarır Bak satırlar sayfaya uzanır Şiir kervanında şaiir etti beni Boş yazanın ahvaline yazık Hatırlatır be! dört dogru çizik Yalan sôzlere içim hep ezik Şaiiri gören göz etti beni Harun yildirim