Sen yokken dayanabilir miyim bu acıya?
Tekrar tutunabilir miyim sensiz hayata?
Tek başıma bıraktın beni bu fani dünyada.
Yaşayabilir miyim sensiz acaba?
Bu kadar kolay mıydı?
Hiç mi için sızlamadı?
Herkesi karşına aldın,
gururunu hiçe saydın,
gözlerime baka baka
kolayca o imzayı attın.
Hani beni çok seviyordun?
Hayatınız boyunca bir kere gittiniz mi?
İSTANBUL'a
Maltepe sahiline inip yürüdünüz mü?
Bostancı iskelesine kadar.
içinize çektiniz mi?
o güzelim deniz kokusunu?
Eğer; seviyorsa;
söylemeli insan sevdiğini.
Terkedilmediyse,
anlayamaz terkedilmenin bedelini.
Tatmadıysa acıyı,
nasıl bilsin ki acının tadını.
Bende insan değil miyim?
Herkes gibi sevemez miyim?
Suçum ne ki benim?
Seviyorum diyemez miyim?
Sevmek sadece size mi özel?
Bu gözler bakmamalıydı benden başkasına
başka biri dokunmamalıydı o ellerine
benden başka biri duymamalıydı seni seviyorum'u
bir başkası dememeliydi sana bu tatlı sözleri
ve benden başka biri haketmiyordu aslında seni
söyle doğru değil mi bütün bunlar
Hayatımın en güzel yılları acılarla geçti.
Sanki hiç kimse yokmuş gibi geldi beni seçti.
hayat bana gülmek yerine ağlamayı değer biçti.
Şimdi soruyorum?
acaba!
suçlu ben miyim?
Bana afra tafra yapıyorsan,
sağın solun pofpofuyla,
adam olduğunu sanıyorsan
şunu bil ki sen bir hiçsin!
Bana Babanın yanında,
Ne günler geçirmiştik
biz o evde,
ne hatıralar yaşamıştık
seninle birlikte.
Hiç mi değeri kalmadı?
onların söylesene.
Benim ne kötü bahtım varmış,
hep kötüler karşıma çıkmış.
Bir kere gülmek nasip olmamış,
ah ah diye diye.
Ne olurdu bende deseydim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!