Harun Torgay Şiirleri - Şair Harun Torgay

Mona lisa gülüşlerin
ağlayan manasıyla görülen yüzünde
hiç gülen taraf olmadın.
Dün varlık
bugün yokluk arası felsefenin
hep bilinmeyen tarafı oldun.

Bir gün anlarsın neler geçtiğini,
Ve bir kez olsun düşünürsün,
Zamanın ve ömrünün
akıp gittiğini...

Bir gün ağlarsın yine;

elma yanaklı bir çocuğun düşlerinde uyandı zaman... uzundu.. çok uzundu özlemim geçmişten gelen ve Finlandiya kadar soğuktu yüreğim usulacık göğsümde ninovaya kadar uzansamda hiç değmedi ellerim çöle buzu da hissetmezdim ellerim donmuşken neye dokunduysa ellerim sönüverdi nereye gittiysem bulanıklaştı ve Nietzsche kadar sıcaktı yüreğim üstün insana.. gökyüzü kadar mavi deniz kadar dalgalıysa yüreğin durma! söyle şarkılarını tüm insanlığa duymuyorsa kulaklar görür elbet bir kardelen dağda yürüyen azmini duyar elbet kırmızı anka kül olup doğduğunda bile sesini.. anadoluya kadar uzansamda hiç değmedi ellerim sevgiliye buzu da hissetmezdim ellerim donmuşken güneşe kızsamda beklerim sabahı bilirim ki her gün habercidir bekleyene umutla gelen.. elma yanaklı bir çocuğun düşlerinde uyandı zaman...

sunum: hayatlarını keşkelerle geçirip kendi uzağına yolculuk etmeyi unutan yığınların arasına sıkışıp sonra da onları toplamak için vakti kalmayan tüm insanlara adanmıştır... sözcüklerle oynamaktır yaşam.. hissettiğin ölçüde anladığın kadar dokunduğun cisimlerden ibarettir yaşam.. bir kibritin ucunda tutuşacakken düşler koca bir kül yığını bırakır ardında ne geçmişe dem vurur ne de geleceğe özlem duyarsın.. donup kalmaktır orta yerinde yaşam. bazen alıngan çoğu zaman kırılgan en kötü günden en iyi güne ulaşmaktır yaşam.. çoçukken kavga edip genç yaşta aşık olan yaşlanınca da huysuzlaşan en yakın zamandan en uzak geçmişe ağlamaktır yaşam.. çocukların dillerinden düşmeyen gelecektir oyunlarla süslü şarkılarla güzel sevmek kadar özel bir yerdir yaşlanınca gözlerde bir hiçken yaşam.. ne söyleyebilir ki lisan kime güvenebilir ki insan kaç hayat kaç lisan kaç yaşam var doğada öküzün boynuzunda dursa da zaman yeniden yıkılıverse dünya...