Düşlerimden sıyrılan
Gerçekler kadar acıdır bu
Çürüyen bir tohumun
Yazgısıdır bu
Oysa benim gerçekliğim
Kanatsa da bulutları
İğde ağaçlarını dövüyor rüzgar
Ben seni özlüyorum
Hiç özlemediğim kadar
Sonra o kırçıl saçların
Çenendeki kıvrımlar
Yüeğindeki korkular
Aktı gitti sevincim gözlerimden
Buz gibi bir tabutun içinde
Uzanmış yatıyordun sen
Ellerinden tutmak istedim
Gözlerinden öpmek istedim
Son bir defa daha
İçime çöken gecenin ağırlığında kıvranıyor yüreğim
Bir ışık çalmak karanlığa, zordur inan bilirim.
Ellerin beni tutmuyor düşüyorum.
Şiirlere tutunmak mümkün değil
Acı çıktı kınından
Durdurmak mümkün değil
Acının yürekte demlenmesini bilir misin
Gözlerin dolunca koştun mu boşluklara
Yüreğini hüznündenden sıyırmak için
Hıçkıra hıçkıra
Kalabalıklar içinde yalnız
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!