Olmazsa bir gönülde Aşk-ı Muhabbet
Bilki o zaman o gönül boştur.
Dil ne zaman söyler Allah ve Muhammed
Bilki o gönül o zaman hoştur.
Aşksız yaşayan bir insan
Bu şarkı benim şarkım
Bu şarkı karşılık bulamayan,
Ve bunun vermiş olduğu ezikliğini
İçinde,taa derinlerinde yaşayanların şarkısı
Sevdanın mil çekercesine gözlerini kör eden
Sırtını adeta kamçılarcasına
Titreten bir soğuğun iliklerime işlediğizaman
Düşünüyorum seni,sesini,nefesini ve
Bana bırakmış olduğun o emanet kokuyu
Emanet,çünkü birgün biteceğini
Ve uçup gideceğini biliyordum
Beraberinde yokluğunla yorulan bedenimin
Güzel geliyor insana
Şarkılarla acıyı dindirmek
Ya da gecelerce hayal kurmak...
Bazen sevinesim gelir
Bazense yumruklayasım gelir duvarları
Aklım hayır diyor
Dil insanı rezilde eder
Vezirde
Dil ne söylerse
İnsan onu yazarda
Dil insanın
Hayatını çizerde
Bu hazan mevsiminde solmayan gülüm
Hoşgeldin gönlüme demeye layık hülyam
Titreyen ayaklarımın son dermanı
Kavuşmaya hasret tek rüyam
Şarkılarımın emsalsiz kahramanı
Bu şehir sıkar beni
Gitmek istesem de gitmek elimde değil
Acı hatıraları olduğu gibi
Tatlı hatıraları da oldu
Gidemiyorum işte
Ayaklarım yönlendiriyor
Paltonun içinde yok olan eller büklüm
Sosyete içinde kaybolup giden çocuklar
Parlak bir yüz hiç görürmüki zulüm
Zalimlerin karşısında yinede gülen çocuklar
Bir parça ekmektir onların davası
zaptedemem gönlümü aşık olur
ne ekiyorsa işte ondan bulur
ya gider ya da burada kalır
ne söylerse güzel olanı söyler
yağdı gönlüme bembeyaz kar
Sen benim gönlümde bahar başlangıcı
Yürekten sevdiğim tek sancısın
Sen benim kaderimin süsü
İçimdeki sevdanın ilkbaharısın,ilkbaharımsın
Hep bu dörtlükle huzur buluyorum
Hep seninle serpiyordum mutluluğun tohumlarını gönlüme
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!