Her yerim yalnızlık kokuyor. Dur yaklaşma! üstüne sinmesin...
Ben alışkınım bu kokuya; ama sen bilemezsin...
Her nerede olursan ol,yanımdan başka yerde olma...
Ne söylersen söyle bensiz cümleler kurma..
Bir gün gideceksen,en fazla sağımdan soluma...
Yokluğunda yalnız ayrılık şiirleri anlam kazanır.
Varlığında bir tek onlar anlamsız kalır.
Bir adam vardı bu gün, hasta.
Yok yok hasta, adam olmuş Ağras'ta.
Saydım 20 kutu ilaç,600 adet hap.
Beden çökmüş, ruhu olmuş harap.
Yiğenim! dedi ellerim titrer parkisonum,
Bel fıtığına katlanırım da karaciğer benim sonum.
Sen kördün, ben sağır.
Sen bağırıyordun, ben bakıyordum.
Ben gözlerimi kapadım, sen sustun.
Şimdi ne sen konuşuyorsun, ne ben görüyorum.
Her şeyi yak kül olsun
Her acıyı bırak dün olsun.
Dostla muhabbetle gün olsun.
Her şey sıfır olsa da gönüller bir olsun
Olduğum yer değil sanki durduğum yer.
Ruhum bedenimden fersah fersah uzakta.
İçtiğim su yavan, aldığım nefes bayat
Bedenim bir çocuk gibi, ruhumu yaşlandırdı bu hayat.
Benim için bakmakla görmek aynı şey...
-----Hatta ŞİMDi...-----
Tüm elektirik telleri kopsun tüm ışıklar sönsün.
Günün her saati güneş tutulması olsun.
----Ne fark eder! ! ! ----
Ben zaten göremiyorum.
İçimde garip bir hüzün,
Ağlamak geliyor içimden.
Eğer, daha çok umut vadediyorsa dün,
Yaşlar boşalsın gözümden.
Baktıkça kararıyor etraf,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!