Bir çift sözün kelepçeledi rûhumu
Gönlümü gönlüne tutsak etti gözlerin
Büyülü bir âlemde kaybolmuş âvâreyim
Zamandan, mekândan habersiz biriyim
Her sabah güneş yerine
Gülüşün doğar günüme
Hayran bakarım gözlerine
Nurlar dolar gönlüme.
Sana verdim ben gönlümü
Adını âyet gibi anarım her an senin
Mihrabım gibi durur odamda güzel resmin
Sana sevgim inan ki göklerden daha engin
Iraz'ım benim için yoktur cihanda dengin.
Olmasın gözlerinde hüznün hiç bir an izi
Sel oldu çağladı
Gönlümü dağladı
Hasret, yine hasret
Rûhumda ağladı
Duyanlar için hasret
Bir yangın, bir felâket
Güneşin batışında kızarırken ufuk
Son ışıklarla dans eden
Bulutları seyrediyorum
Gökde yıldızlar öpüşürken
Senidüşünüyorum
Soğuk ve rutubetli gecelerin
Gurub vakti renklerin gökde raksını seyret
Bu bir vuslat, bu bir aşk, bu ilâhî ibadet
Her akşam bu vakitde kalbimde bir titreyiş
Bitir bu ayrılığı, gel de beni sev, şâdet
12.06.2003, İstanbul
Gözü yaşlı bulutlardan
Hüzün yağdı
İstanbul'a
Sen çıktığından beri yola
Hüzün yağdı
İstanbul'a
Bir ilâhî âyindi sevişmek ah seninle
Rûhum aydınlanırdı billûr gibi sesinle
Öpüşürken tutuşur, yanardı dudaklarım
Canıma can katardın gül kokan nefesinle
Gecelerin koynunda oynaşırken yıldızlar
Gönlümdeki gülşende soldurdun tüm gülleri
Kararttın ömrümdeki ışık saçan günleri
Sana köle olmak mı benim bütün günahımşş
Şunu bil ki ahrette bile çıkmaz bu ahım.
12.05.2003
Sen kendi başına buyruk
Sen uçuktan daha uçuk...
Belli oldu bıktığın
Bu aşktan sıkıldığın...
Beynime balyoz gibi indi
Sözlerin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!