Harun Çoban Şiirleri - Şair Harun Çoban

neredesin rabbim isyan değil bu
bu şakînin feryâd-ı figânıdır bu
senden bir merhamet istimdadıdır bı
aşkımdan bir nebze şikayettir bu

yanlızlık her dem yüreğimde pranga

geceyi gündüz eyledim uğruna
sırrı aşikar eyledim değer bilmez bir kula
iştim elinden meyi bakmadım sonuna
sarhoş oldum bak sonunda

ar ettim, utandım kapına vardığımda

Sen bu mahruk'ul fuad'ın kalbinin Nigârısın
Sen benim mahrur gönlümün mahrumiyetisin
Gündüzü geceye değiştiren
Dertleri aşk diye tattıranımsın
Sen Elest bezminde 'kalu' dediğim
Dünya pazarında canım verdiğimsin

Şemalinizin şemsiyle gurreden nasibini alan
Bu serkeşt gönlümün şahsınıza olan aşkının Nahudud olduğunun idrakine varsaydınız
Belki bir nebze iltifat bulabilirdim

Yüreğimdeki aşkı size yansıtmadan
Size uzaktan nazar ederek

Karşındakine aktarabildiğin kadar her şey

Ülkücülük düyorsun; bu mille için yaşadığın ve alemi kapsayan nizamın kadar ülkücüsündür.
Olgunluk diyorsun; örnek insan olabildiğin kadar olgunsundur.
Ehlullah diyorsun; tek başına değil insanların irşadına vesile olabildiğin kadar evliyasındır.
Delikanlılık diyorsun; elde tespihle, takım elbiseyle değil, namahreme bakmadığın, düşenin dostu olabildiğin ve mazlumun duasını alabildiğin kadar delikanlısındır.

aklıma dştüğğün andı
ve gecenin yarısıydı
resminin bulunduğu abüm
vuslatın hayali demiydi

Bilmem ki hangi dağa hangi taşa anlatsam figanımı
Özlemiyle uykusuz kaldığım gecelerin ızdırabını
Hep dağa taşa mı anlatır insan isyanını
Serdar olup bir kere içimdekini dökseydim
Bıraksaydım yüreğimi dillenseydi
Avare_Harun

gülzarda,ken gördüm yarimi
bir anda unuttum kendimi
bilmemki ne ola bu nazarların manası
özlem mi? gurbet mi? sıla mı? vuslat mı?
yoksa.. yoksa Allahım bunun adı aşk mı?
ama....ama ben bilmem ki aşkı

Karşındakine aktarabildiğin kadar her şey

Ülkücülük düyorsun; bu mille için yaşadığın ve alemi kapsayan nizamın kadar ülkücüsündür.
Olgunluk diyorsun; örnek insan olabildiğin kadar olgunsundur.
Ehlullah diyorsun; tek başına değil insanların irşadına vesile olabildiğin kadar evliyasındır.
Delikanlılık diyorsun; elde tespihle, takım elbiseyle değil, namahreme bakmadığın, düşenin dostu olabildiğin ve mazlumun duasını alabildiğin kadar delikanlısındır.

geceyi gündüz eyledim uğruna
sırrı aşikar eyledim değer bilmez kula
iştim elinden meyi bakmadım sonuna
sarhoş oldum bak sonunda

ar ettim utandım vardığımda kapına