Postal giyer nöbet tutar
Kışlasında tüfek çatar
Ranzasında hayal kurar
Asker oğlum oğlum
Teskere gününü bekler
Kimseye muhtaç olmamak için
Helalinden hep kazanmak için
Çok mesai yaptı iki kuruş için
Bir maaşla yedi kişiye bakan Babam
Kim bilir ne şartlarda çalıştı
Bir o oda bir şu oda koşsaydın
Sesin tüm evi kuşatsaydı
Baba diye boynuma sarılsaydın
Bebeğim sen olsaydın
En değerli vazoyu kırsaydın
Sindirip susturmazssın
Korkutup yıldırtamazssın
Fikrime sınır koyamassın
Ben benzemem kimseye
Düşünmek suç olacaksa
Kimseler anlamaz beni
Kelimeler anlatamaz derdimi
Paslı bir bıçak ile deştiler yüreğimi
Beni Leyla'ya götürün
Kahır yüklü yüreğim
En zor zamanda sırt sırta vermeye
Neşede kederde beraber olmaya
İki beden tek vücut olmaya
Benimle bir ömür Varmısın
Pervasızca yağan yağmurda
Yoluma barikatlar kurulsa
Namlular üzerime doğrulsa
Mermiler yağmur olsa yağsa
Ben sana vurgunum
Görmez gözüm başkasını
Memlekette bunca haksızlık yapılırken
İnsan olan nasıl susar durur yerinde
Taşın altına elini koymayıp çekilir köşesine
Ben yapamam
Her doğru söylenmez diyorlar
Kuru boş siyaset falan filan
Karın doyurmuyor bey amca
Bizde geçtik elbet o yoldan
Bizi kandırma bey amca
Beş yaşında bebeler bile
Kimisi hakkının derdinde
Çalanlar hep baş köşede
Aldanıp yoldan sapanların
Yanımızda yeri yok Beytullah'ım
İyilik duygusu kalmadı bitti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!