Gönüllere taht kurmuş, nam salmış her bir yana,
Efsaneler efsanesi gidiyor Keşan'a.
Ardında ağlamaklı bakan çaresiz gözler,
Tükendi kelimeler, yetersiz kaldı sözler.
Bu gönül sizin cemalinizi unutur mu?
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Mücahit, şiirinle beni duygulandırdın. Teşekkür ederim. Allah gönlüne ilham, kalemine kuvvet versin. Harun Büker
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta