Harun Büker'e Kaside Şiiri - Mücahit Şen

Gönüllere taht kurmuş, nam salmış her bir yana,
Efsaneler efsanesi gidiyor Keşan'a.

Ardında ağlamaklı bakan çaresiz gözler,
Tükendi kelimeler, yetersiz kaldı sözler.

Bu gönül sizin cemalinizi unutur mu?
Bu işkence geceleri bizi uyutur mu?

Sanmayın ki uyutur, sanmayın ki unutur,
Biçare gönlümüz kendini nasıl avutur.

Sizi çok sevdiğimizi anlıyorum şimdi,
Sizi bizden acımasızca ayıran kimdi?

Yoksunum sizden Harun hocam, sizden yoksunum,
En sevdiğini kaybetmişler gibi mahzunum.

Şimdi Keşan'dan bana derin bir mezar kazın,
Mermer taşıma 'SEBEBİ HARUN BÜKER' yazın.