Tek umudum vardır dünyadan
Erken ölüm.
Tek bir söz kalsın isterim
Her zaman arkamdan,
E kahbe dünya yetmedimi
Bu kadar zulüm.
Derdine yan gecenin karanlığında.
Hiç düşünme geçecek bahar,
Yaprak dökümü son baharda.
Buruşmuş dallar misali,
Solacak bedenin.
Döküm olacak ömür dili ihtiyarlıkta.
Şu dünyanın derdi nedir?
Anlaşılmaz,çözülmez
Bir bilmece gibi.
Şu denizin dengi nedir?
Büyümez,küçülmez
Bir resim gibi.
Bir sana ihanet etmedi yüreğim
Bir seni unutmadı
Belkide bir ömür,sürecek
Bir cezaya kendini adadı.
Sessizce sordum yüreğime
Dedimki neden?
Yanarken bedende ruhum
Her yanım mazbut
Dili olmayan kefene
Sende ucundan az tut
Yaşamak ızdırab diyen bir mahluk
Olmadan gitmek
Sen öylesin ki!
Adını hiç bir yere yazmıyorum.
Üstüne toz konmasın diye.
Sen öylesin ki!
Kalbimi hiç durdurmuyorum
Sürekli benle yaşayasın diye.
Günü güneş ile bilmedim ben hiç
Isınmaz şu tenim
Sen olmayınca
Her taraf karanlık
Her taraf sessiz
Görmez şu gözlerim
Tüm yalanlar sıralanmış birbiri ardına.
Baka kaldım şu yalan dünyadaki sırrın ardına.
Neymiş bu sır neymiş yaşamak?
Düşünürken erdim derdime.
Bir kuru ekmek kafiymiş kendini bilene,
Acıda olsa bir tebessüm yeter,
Seni sevdiğimi İlk onlar bildi
Sana aşık olduğumu İlk onlar bildi
Ben her gece onlara Anlattım seni
İlk öpüştüğümüzü Onlar gördü
Tahta bir kab
Yarabbi bu ne
Nasıl girilir bunun içine
Nasıl durulur içinde
Şaka bunlar bi rüya
Uyandır yarab kurbanım sana
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!