Harputun Gülü Şiiri - Mustafa Doğan 4

HARPUTUN GÜLÜ

Harputa çıktım cemom kala çok yüskektir,
Sensizliğin yarası yüreğimin tam içindedir,
Aşağı şehre baktım sensiz ora da virandır,
Sen yoksan cemom her yer bana zindandır.
-
Yarim bana küsmüş halim pek yamandır,
Kalenin başında hüznüm şimdi dumandır,
Ben gideyim de cemomun yanına varayım,
Zülüfleri dağılmış ona ben teselli olayım.
-
Benim yarım harputta açan bir gülüdür,
Gözlerindeki aşk keban ceryanı gibidir,
Beni yakan cemomun o güzel endamıdır,
Sevdası bende hazar gölü gibi derindir.
-
Hazar dağından bu esen aşk rüzgarıdır,
Doymam cemoma o gönlümde sultanıdır,
Harputta okunan bir sevda türküsüdür,
Cemom bakınca bağrıma hançer sokulur.
-
Öldürmedi, beni hançer yarası öldürmedi,
Yüreğime saldığın aşk ateşi yandırdı beni,
Cemom o hiç ağlatmadı hep güldürdü beni,
Bana küsünce amma defalarca öldürür beni.