Harput’ta bir akşamüstü, gün batıyor,
Elemler içindeyim çınarlı bahçede, yalnız,
Şiirler yazıyorum, lâkin kalem kanıyor...
Gözlerin geliyor satırlarıma,
Yazdığım satırlardan gülüyor bana,
Biliyorum şu anda sen yoksun ama.
Yanımdasın gibi geliyor,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
