-Savaş kaçınılmaz, barış türkülerinde bile.-
Harici ilan edilmemiş aşkı ile,
Dâhili ilan ettiği savaşında bencillik…
Dışında değil ki düşman,
İçinde ne birlik,
Ne de müfreze…
İkilik,
Dilemma…
Aşktan müfrez yabanıl harbinde,
Harbi değil ki bencillik…
Harp malulü,
Diz çökmüş sen’cillik…
*
İlan-ı aşk ile
Kendi hikâyesine sızacak,
Şiir,
Resim,
Ezgi olacak,
Bir “sen” gerek döngüye…
İkilikten birliğe,
Müfrezden,
Müfrezeye,
Dilemmadan,
Melankoliye…
*
Derken,
Zamana inince kısır döngü,
Gönül sadağında sakladığınız,
Birbirinize vurulduğunuz okla,
…
Durun,
Durun,
Durun,
Düşman içimizdeydi değil mi?
İkili sulh ile bir o kalsın geriye…
--------
Gönderme: Karıncanın Azmine
- “Kendi”me kaç fersah kaldı ey ömrüm
ya da
Asla varamayacağım yerde “Ben”i mi beklersin ey ölüm? / Taş İskele -
Kayıt Tarihi : 10.1.2023 13:23:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!