Harp...
İnsanın;
Öfkelerindeydi...
Doymazlığındaydı...
Silahlarının tetiğindeydi....
Arp...
İnsanın;
Duygularındaydı
Parmaklarındaydı
Tınılarının çığlıklarındaydı....
Harp ile Arp
Bir Arnavut için hep aynıydı....
Fikret Turhan-Yalova,
04.02.2015
Kayıt Tarihi : 4.2.2015 23:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!