Yeşil sinekler, leş sinekleri
Ve dakikada ölen yüzbin insan,
Kenetlenmiş çenelerde nişanlı ismi, ana ismi
Ben duyan şair, ben duyan insan!
Nasıl ağlamam,
Nasıl ağlamam!
Katılaşmış etten kuleler,
Milyonların kıvranarak titreyişi,
Tonlarla ölüm kusan çelikten makineler,
Kızıl kurşunların vücutta eriyişi.
Sen ey! İnsan oğlu
Ve sen ey! Yirminci asrın aziz medeniyeti!
Kanserli ciğerlerinde;
Daha asırlarca homurdanacak barutun hürriyeti.
Pıhtılaşmış kan dolu dudaklarda,
Yeşil sinekler; leş sinekleri,
Beni nasıl ağlatmaz;
Dakikada ölen yüzbin insanın göz bebekleri.
Kayıt Tarihi : 27.10.2002 01:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!