Harp Poemi
Onlar
Bağ bozumuna gider gibi
Ellerinde sıcaklığı karılarının
Dudaklarında vatan türküleri
Ve dağınık saçlarında rüzgar
Çekip gittiler
Katar katar.
Yeni dostlar tanıdılar karavagonda
Tarlalara bakıp
Dert yandılar memleket hasretinden
Ve bir tünelin kara ağzında
Görünmez oldular.
Çiçek açmış nar ağacı gibi
Al al oldu göğüsleri
Saçlarının en güzeli
Tel örgülerde kaldı.
Vesikaya bağlı değildi
Taş yemek
Toprak yemek
Mermi yemek
Yediler deşilen gövdelerinden
Bağırsakları sarkıncayadek.
Ceplerinden çıkardıkları resimlere
Bakıp bakıp da
Kanlı saçları arasından
Dediler “Neylersin karıcığım,
Ölüm de varmış kaderde”
Pençe pençe
Kanları yerde
Kardeş kardeş uyudular
Kolları, bacakları
Başka siperde.
***
Anlatıyordu bu adam
Harbe dair
Yüzüne yamanmış barut yanığı
Sağ kolu bir cephede
Ve bir cephede ayağı.
Onlar
Dağınık saçlarında rüzgar
Çekip gittiler katar katar.
***
Biz böyle yaşadık adaşım
Senden ne haber.
Kayıt Tarihi : 26.11.2009 01:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
buna rağmen bir devrin ki,minnetle eğiliyorum can verenlere; izlerini taşıyan şiir için teşekkür ediyorum kurula...
kaldı ki ben,sonu utku ile bile bitse,savaşlara karşıyım..
toprağı bol olsun şairin diyerek bir bölüm eklemek isitiyorum buraya,izninizle:
'yıkımını düşünmek / yıkımım sınırların
bu benim düşüncem.
oysa sular kana devinim sınırlarda:
askerler / askerler / askerler
-ilk aklın ilk işi gibi
ilk aklın ilk işi gibi-
hep tetikteler...'
TÜM YORUMLAR (28)