Neden bu harp kaosu
En derinden ölüm arzusu
Felaketin en büyüğü bu
Ramak kalmıştı benimde gitmeme
En az canın acıdı senin , benim ise
Taki o an gelince
Bu sevgi öfkeye dönüşünce
En sevdiklerini üzmek isteyince
Ne zaman yüzünü görsem içimde
Derinlerde bir piyano eşlik ediyor
En sert şekilde yağmur yağıyor
Kimsesiz kalıyorum gönlümde
Ve nefret ediyorum, kendimi kıskanıyorum
Pusat Kılıç
Kayıt Tarihi : 9.4.2025 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!