Harp Eylersin Şiiri - Kemal Ateşş

Nasıl bir sevdaydı bu çözemedim
Bir öyle konuşur bir böyle dersin
Nedendir hiç gün yüzü göremedim
Güneş doğmayan yurda şark eylersin

İçim sızlamazdı seni sevmesem
Öldüm kere ölürüm hiç görmesem
Yeter bu ayrılık dön gayrı desem
Türlü bahanelerle terk eylersin

Hicrinle yakıp kavurdun yıllarca
Hasretin sığmadı ele avuca
Deli gönlüm tepeleri aşınca
Engin dağlarda beni sarp eylersin

İçtiğim meyde teselli ararken
Ne yana baksam hep seni görürken
Unut maziyi barışalım derken
Gönül yurdunda bana harp eylersin

Her çilenin dermanı vardır ama
Ümidi sevginden öte arama
Lokman çare olamazken yarama
Vurup zinciri tekrar darp eylersin

Sakın ki acı gelmesin sözlerim
Sözlerimde aslında seni özlerim
Gözlerine değdikçe şu gözlerim
Her bakışta sevgiyi fark eylersin

Zalimleri taşırsın hep yanında
Sanki dövüştüreceksin uğrunda
Savaşa dursalar er meydanında
Korkakları karşımda mert eylersin

Deseler Kaf’ta saklı aşkın nuru
Aşarım kendimi geçerim suru
Uçuversem gönül evine doğru
Tutup kanatlarımdan zapt eylersin

Kanmam her daim adımı ansan da
İnanmam bana şiirler yazsan da
Umutların dümenini tutsan da
Elbet kırar dertlere çark eylersin

Güvenirim sanma artık sözüne
Çıkart maskeni dönüver özüne
Sihirli değnek geçse de eline
Kemal’e yine çile gark eylersin