Harnup Ağacı Şiiri - Deniz Bora Koçak

Denize doğrudur dalları denize maviliklere.
Gölgesi vardır gece gibi, bir bulut özleminde.
Kızgın yağ dökülmüş gibi sinirlidir bu şehre.
Ah elinden tutabilsem harnup ağacı.

Kadim kötülüklerin yok olduğu bir yerde ikametgah eder.
Düş kırıklarının merhemidir, aşkın merhametidir.
Sarınca kokun buraları, harnup ağacı derler bu adam delidir.
Özlemim bir çocuğun kirli ellerinde, acı seni sevmekmiş meğer.

Düşüp dizlerim parçalanırcasına aklımda derin çiziklerin.
Gülüşünde oluşan keskin, net harnup desenlerin.
Benim kırık yenilmiş bütün şehirlerim.
Tahribatın ne büyük, koru beni harnup ağacı.

Cehennem gelse eritmez derdimi.
Cenneti sorma düşünemem, ben bu derde düştüm düşeli.