Harman Yerinde Maç Şiiri - Köşektaş Türk ...

Toz toprak saha
Çıkmazdık bir daha
Gerek yok şaha
Top peşinde koştuk

Taştan kale kurduk
Topu sertçe vurduk
Sonunda yorulduk
Oyun ile coştuk

Üstümüz hep toz
Aldık biz hep poz
Bitmez bizde koz
Tozun içine düştük

Ezan sesi duyulur
Sanki dünya durulur
Dizler elbet yorulur
Eve doğru koştuk

Yırtık pırtık ayakkabı
Yedik bir de tokadı
Sildik paslı çapağı
Çocukluğa biz uçtuk

Döven sürerdi büyükler
Saman dolardı yükler
Bizi beklerdi eşikler
Sılamıza biz piştik

Dizlerde yara kalsın
Herkes hatıra alsın
Harman Yeri anılsın
Çocukluğumuzdur Köşektaş!