Harman (Patoz) Şiiri - İbrahim Çelikli

bir defasında; muhtar dellal ünnetdi
“-Çataltepe, Söğütlü, Beldecik selbes edildi
duyduk duymadık deme(yi) n haau! ” diye
tellal ünledi Bekçi Yanefe

işin aslı bizden başka kimsenin yığını
tarlasında kalmamıştı
hatta bazı çobanlar dağıtmışlardı
“-artık alsınlar” diye yığınlarını
her şeyi bir yana bırakıp
yirmialtı kağnı sapı katar ettik
Bazarlı Yusufun patozunu getirttik
hızlı verdik, kayış attı....

derken jipten inip Musdatdin Abi
koşarak babamın yanına geldi
“-hoşça kal Hacı Abi”
“-Allaha emanet ol canım
memleketimizin medar-ı iftiharı”
Imız Emmi, Derviş Emmi, Topal Melit de
uğurlamaya geldiler
“-selametle”
“-selametle” dediler
“-insanın göğsü kabarıyo,
köyden bi deliğanlı
Avrupa da ilim-irfan tahsıl etsin
Allah devletimize zeval vermesin”

uğurlamaya gelenler, patoza yardım etti
Derviş Emmi, havaya kaldırıp testiyi
ağzına değirmeden su içti
Topal Melit;
“-abey moturu ha(y) di neyise annamadık
emme annadık deyelim
hu kayışı döndürüyo da
sap nası saman oluyo
içine de bakdım valla naletdayın
iki demir çıbık
bi de savırıvısa ne eyi olacak

Derviş Emmi yen’iyle sildi a(ağ) zını
“-patoz bu “sap yer saman sıçar”
daha bu ne, daha neler görecez
patozun savıranıda çıkar
gün geli bi bakarsın tarlada
un olu buyday hemen
gün geli hamır etmeden yeriz ekme(ği)
emme biz görümüyüz o ğünneri
o ğünnere çıkarmıyız bilemen
biz görmezsek, bizikinner görü belki

“-desene belki tarlaya adım atmacaz
emme biz görü(r) müyüz
görme(z) miyiz
orasını biz bilemeyiz tabi”

“-İriciği duymadınız mı len”
“-gene ne yumurtlamış”
“-hu iki köyün arası ulancak
İstambol’dan ezen okunacak
burda duyulcak
Demirel beyanat vercek karşında
nem ne şekil yeyim-yeycek
uzanmadan eline gelecek
sağ olana daha neler çıkcak da(h) a
yeter ki sen paradan habar ver boba”

“-paradan ziyade ilim fen
tarlada çift sürüyokan
esgerdeki o(ğ) lunun hatırını sorcağmış”

“-demek fen bu ha! ”