Harman
Bu gün
Yakıcı güneşin
En parlak ışıklarının
Son deminin ardından
Halaya durup
El ele
Yeni bir
Dünya kurduğumuz günün
Yirmi altıncı yılı
Çeyrek asırı geçen
Yaşam içinde
Oyunlarla birlikte
Oyuncular değişse de
Düş bahçelerimizde
Cem ederken
Nazlanmayı öğrendik
Ne
Onurumuzdan vazgeçtik
Ne
Suların çılgınca
Üstümüze yürüdüğü
Nehirlerde boğulduk
Can olduk
Çoğaldık
Ağladık kiminde
Güldük olabildiğince
Zaman zaman susturduk belki
Kasvetli pusuların
Hadi hadi diyen
Sahte itişlerini
Bütün ümitleri
Her sabah
Yeni doğmaya çalışan
Çiçek gibi besledik
Şimdi
Baharın kıyısında
O bahçelerde
Harman zamanı...24.8.2017
Kayıt Tarihi : 24.8.2017 17:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!