* Harman * Şiiri - Salih Yıldız

Kim ne âmâl yapacak, Çıksın meydana diye,
İnsanları yarattı, Arz-ı eyledi harman.
Cüz-i irade verdi, Herkese bir seviye,
Kitap Resul gönderdi, Tâbi ol dedi Rahman.

Herkes kendinden mesul, Hesap alman usulü,
Yaptığı güzel işler, Ancak derdine derman.
Alnı açık giderse, Kolay olur vûsulü
Göğsünü gere-gere, Buradayım der Erman.

İmtihandan ötesi, Bu geliş gidişlerin,
Kimisine fırtına, Kimine sâkin umman.
Her zaman berrak olmaz, Sonucu bu işlerin,
Bazen dağlarda olur, Bazen çukurda duman.

Ey İnsan kendine dön, Ömür kısa zaman az,
Hiç ummazsın karşına, Çabucak çıkar ferman.
Günler aylar mevsimler, Bir kış olur birde yaz,
Dört erin omzunda, Her taraf karman çorman…