Harlı Ateş Şiiri - Nuran Karaca

Her mevsim ; zemheri
yaşatma yüregine...
hüznün ; asil ; hışımlı atlıları
yolunu kesip
teslim alamasınlar neşeni...

umudunun sağlam ipine
paslı bıçak vurmasınlar
geceleri uykunda
bin koldan saldırıp bogazlamasınlar ,
kabusa çevirmesinler tatlı düşlerini,
biçare değilsin...

gün ;yüzüne ışıgını
sayısız renkte yansıtsın
kısacık yaşamda
içindeki kıvılcımı söndürme
aşk ateşin harlansın...

yüreginin közüne cesaretle dokunan,
gönüllü köleligi kabullenendir,
vazgeç ; onu daha da
hor görüp ezmekten
zehir saçan sözcükleri
özenle aramaktan ...
tek cümlede
Seni ; sana anlatma fırsatını bulsun...

dinlersen; şaşar kalırsın...
belki o zaman tesadüflere degil de;
kadere inanırsın.

11 12 2017
20 10