Harita metot yaşamlar Şiiri - Akif Tütüncü

Hayatı öğretti bana,
harita metottan yapılmış atlas
Doğunun kaderi midir,
hep acısal yükseklikler vardiyası
Günde üç öğün aşsız.
Metotlar haritalı, haritalar metotsuz,
hep batıya kayıyor umut
Öğreti; karla kaplı öğretmensiz okul yığını
Mavi denilince sadece Berfin’in gözleri çizilir
(maviyse sadece Berfin’in gözleri)
Denizi görmeden biter çoğu ömür

Tropikal meyve yığını azınlıklar bölgesinde
Tarih, önümüzde ki ders,
azınlıklardan bahsetmek mi? suç.
Yaşam Anayasasındaki ilk maddedir:
sömüren azınlık hep haklıdır.
Ceza kanunu mu? yükseklikleri aşınca öğreneceğiz.
Tabi soğuktan donmazsa umudumuz.
İlk dersimiz hep tabiat bilgisidir.
Doğduğumuz gün başlar doğayla savaşımız.
Teneffüs arası, beslenme saati.
Hayvanlarımızı otlatmaya götürürüz.
Eğer kız çocuğuysak, değerimiz daha azdır ondan çünkü.
Coğrafyaysa dersimiz; ilk önce mevsimleri öğreniriz.
Bir yerlerde dört mevsim varmış masalını dinleriz
Ömrümüzde duyduğumuz tek masalda odur.
Devleti öğretirler bir aralık
Oysa bildiğimiz tek devlet
binlerce dönümü sömürerek üzerine geçiren ağalıktır.
Eğer şanslıysak
ağanın sayısını unuttuğu eşlerinden biri oluruz.
Hele bir de mebus oldumu ağa,
uyuşturucu kaçakçısı, kontrgerilla eşliğine yükseliriz.
Sonra gelsin faili meçhul hikâyeler,
kanun mu? devlet biziz deriz.
Müzik derslerinde bir tek cenaze marşını ezberleriz
En çok da o işimize yarar.
İpe asılmaya giderken bir tek odur yoldaşımız