Deniz uzatmış ellerini
Bakmış kıyıya
Toplamak için zamanın tortusunu
Takılmış çakıllarına
Gökyüzü çıkarmış gözlüğünü
Yağmur sesleniyor ellerinden sana
Geliyorum
Kuş oluyor gözlerinde gece
Kordonda bir imbat öpüşü sonra
Gülümsüyorum
Saklıyorum kendimi kollarınla geceden
Yıllardan doksanaltı
Bu lacivert akşam sonları
Kırıntı mutlara bakıştığımız
Görüntüsü kar lanmış bir nasılsın
Bir dokunuş
Yumuşak ama parmakları sancılı
Kimbilir kırgınlığım
Yanlış arayışlarımda tükettiğimden seni
Tükettiğinden ya da
Beni
Kendi infazlarını yuhalarken
Küreğe mahkum oluşumu
Ankara gülümsüyor İzmir İmbatlarına
Çağrısı uzak mevsimlerini anımsatıyor kayıp şehrimin
Sesi yankı buluyor yalnızlıkları öpen dudaklarımda
Uçuşurken rüzgardan elleri yediveren güllerin
Aceleyle kaçırılıyor gözlerim kilometrelerce uzaklara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!