Biz hayatın elemanıyken,
Hayatmış bizi sarıp geren.
Sur edilmişim bir kaleye...
Yok mu ki kurtarmaya gelen?
Yine karış karış bir çıkmaz...
Bir karışına da biz çıksak.
Ama dibe batırmaktayken
Ne yapabilirim ki hayat?
Sundun bütün lütfunu, gördük.
Gözlerimiz kamaştı, kördük.
Ama zayıflığımı aldın da
Nasıl kendine ödül yaptın!
Gerçekler acı olur zaten;
Çok acıymışsın keşke bilsen!
Gerçi, bile bile lades senin
Katlandığımızdır ettiklerin...
(15.02.2017)
Mümine AltayKayıt Tarihi : 16.2.2017 01:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!