Harflerim Sessiz Yokluğunda
Dönülmez olsa da gittiğim yollar, sonum kötüye varsa da tutma sahipsiz ellerimi… Çıplak ayaklarımı denize, sevdalı gözlerimi ufuklara gömdüm… Aldım emanet yüreğimi yola koyuldum…
İçimi dökmesem de anla halimi… Ağlamaklı vazgeçilmez bekleyişlerim olsa da koynumda, kaldırma üzerimden geceyi… Gözlerinin yıldızlarına tutundu yarınsız umutların gecesinde yüreğim… Düşme karanlıklara, sende gerçeklerime tutun hadi..
Delik deşik ederken yokluğunu, bütün harflerim sessiz… Denizsiz, yosunsuz, martısız bir İzmir düşümde, yarım… Sensiz ben gibi… İskelede gözlerinin denizini bekliyorum, işlemiyor vapurlar biliyorum… Nedensizce umutlar ekiyorum yokluğunun boşluklarına…
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
