Şu hayat denen defterime harf-i abdar ile yazılan cümle-i mukaddesem. Gönül tarlama ab-yar olan sen. Gel de tebessümünün afrazesi ile karanlığa bürünmüş gönül agvarımı aydınlat...
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta