Bir Öğretmenin Sessiz Devrimi – Sayfa 1: Sınıfın Sahnesi
İstanbul’un mütevazı bir okulunda, 5. sınıf öğrencileri harflerle ilk defa barış yaptı. Test odaklı sistemde “okuma yazma bilmeyen” etiketiyle anılan bu çocuklar, Öğretmen İbrahim Şahin’in dokunuşuyla önce duyulmaya başladı.
> “Yazısı okunmayanı hayra yordum, yüksek not verdim” dedi velilere. Önce güven kazandı. Sonra kelime kurdurdu, cümle kurdurdu. Öğrenciler artık yalnızca dinlemeyi bilmiyor—anlaşılmanın sıcaklığına dokunuyordu.
Sınıf bir tahtadan ibaret değildi artık—bir sahneydi. Ve o sahnede her çocuk, kendini ilk defa yazıya dökebiliyordu.
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta