Harese Şiiri - Yusuf Aktaşçı

Dur durak bilmez çıbanımın başı
Kötülüğün mor entarili üvey anası
Kaptanı batırır kendisi batmaz
İçimi kemirir, hiç aç yatmaz
Azmış hörgüçlünün ağız suyu
Kin dostu, mücadele postu
Geveledim çöl dikenini ağzımda
Sarhoşum artık tatlı kanımda
Haresedir adı, taştı kursağımdan
Zehirli bal damlıyor dudağımdan
Ulaşana kadar gözüm karardı
Yolcu ettim,  yüzüm kızardı
Aç kurttur sürüye salınan
Amansız kırbacımla çatladı küheylan
Yenilince ayan olur gerçek yüzün
Göçenin boş avcuna çöker hüzün
Cevize girmiştim toydum
Karnım açtı doydum
Gözüm açtım gözüm açmış
Kış gelmiş yazım kaçmış
İnatçı kazım rızık telaşıyla tamahkar
Midem çakıl ve çıkara hizmetkar
Fil dişi kulemdeyim arşın tavanından habersizce
Karınca karartılarını izliyorum kendimce
Denizin köpüğü can verirmiymiş tohuma
Bıraktım tüfeği, kuş kondu omzuma
Bedenime eşlik edemedi güdük ruhum
Mal ve cana dalmış yaşlı bir matuhum
Gaz odalarına oksijen sıktım
Piramit yaptıran putumu yıktım
Yazılmışsa zaten benimmiş
Çizilmemişse eriyen bedenimmiş
Varsa azim, sabret be azizim
Kudret elinde yolda acizim