I. SUNUŞ
…Aman efendim, aman
…Bu hikâye pek yaman
…Duyan nasihat alsın
…Zamanlar eski zaman.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Güzel ustam..
Evet ...Muhteşemmm... Bu gerçekten bir destan. Hem de öyle böyle değil... Sözünü tutmayanları dillere destan eden bir şiir. Harem Ağası ve pala adlı eserinizin daha geniş kapsamlısı, özü her ne kadar aynı olsa da...
Yine aynı keyifle okudum. Gönül isterdi ki asıl halka söz verip de tutmayanlar bu şiiri okusa.
Kutluyorum yürekten Yılmaz bey.Nicelerine...Saygımla.
Yalamakla, 'yalama olmak' arasında bir ilişki var demek ki..
Birbirinden yararlanmak üzerine kurulu tüm ilişki biçimleri gün olur, ters teper.. Yetemediğinde kopar ipler, kullananla kullanılan yer değiştirir.. Çünkü doyumsuzdur insan, hele nefsinin esiri olanlar, zayıf kişilikler...
Oyun, oyunla bozulur...
Çarpıcı bir 'öykü şiir..'
Çokça kutlarım Yılmaz Bey..
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta