Kıvrandıkça kendi akışımızın derinlerinde
Işıklardan demet olurdu ellerimizde aşk
Sarsılırdı toprak, ağlardı üşümüş gökyüzü
Susardı içimizdeki yorgun yüzlü kasırgalar
Yangının kaypak diline özlem asardı bir adam
O sağanak yağmurun kanatlarında dolaşırdı evreni
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
uzaktaki belirsizliği bekleyen yangın yeri bir yürekle.
kutlarım
namık cem
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta