Harelenen Hayat Şiiri - İhsan Kurt

Ne acı fırtına ne de poyraz
Dağıtan, üşüten değildiler
Günler dolusu dertler
Damarlara yol alan çektiriler
Sandılar daldık ummana
Zamanın duruşunda harelendiler

Hayat hep acıyla öpüştü
Suda bakışlardı dalgalar
Hep taşlara, taşlara çarpan
Uyku gülümsemesindeki çocuklar
Gerçeği rüyalarında ağlar

Yorgunluklar yaslandı göğüslere
Ki bulabilenler biraz ferahladılar
Esneyen bir taşa yaslananlar
Kaldılar harelenen hayatlarında
Uyandıklarında aldandılar
Aldanışı da hayâl sandılar

Neler geçti içimden ve içinden
Biz nelerin geçtik içinden
Dalgalar davetsiz gelendi
Yaşamak soğan ve ekmek
Yaşamak zamana direnmekdi
Bir kûfî yazıda yazgımız harelendi

Kısaca asıl dert
Bâsû badel mevt
İmanında dalgalarda da kalabilmek
Kalabilenler bildi ve anladı ki;
Zaman her ölümde parelendi
Hayat her doğumda harelendi