Tembel bir adammış hasan,
Hiçbir iş yapmadan,
Babadan kalma mirasla,
Geçinirmiş yıllardır.
Elinden gelse kıpırdamadan,
Otururmuş her zaman.
Hasan bir gün kahvede,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
