Harekete Geçmeyene Yaşam Yardım Etmez

Küçük bir çocukken bir askeri darbe görerek büyüdüm.

O gün içimde harekete geçtim.

O silahın arkasında kim var? Bizim askerimiz bize neden silah doğrultuyor?

Okudum, araştırdım, içlerine girdim, karanlık sicillerini tuttum.

Ekonomik kriz üretenleri nasıl vurgun vurarak bundan dolayı büyüklenenleri üzüntü içinde canlı yaşadım.

Bunları kitap yazarak belgeli ihbar ettim. Hiçbir hakim savcı harekete geçmedi. O zaman adaleti getirmek boynuna borç dedim.

Yeri geldi yaptıkları kötülüğe karşı çıkarak onlara meydan okudum.

Bir mücadele nasıl verilir bir ömür buna nasıl adanır bu konuda en iyi örneği Mustafa Kemal Atatürk'ün dehasında buldum.

Gücümü çok çalışarak, yaşamı çok iyi okuyarak, iyiyi ve kötüyü ayırt ederek, yanlışta ısrar etmeyerek ve taktik değiştirerek, merak duygusunu kaybetmeden yüksek bir ahlaka layık olmaya çalışarak bu yolda çaba harcadım.

Yaşamdan aldığımı yaşama diğer insanlara, doğaya, diğer canlılara karşı duyarlı olmaya harcadım.

Yalnızlık, en büyük gücüm ve hatasız olmamı sağlayan desteğimdi.

Yaşadıklarım herkese karşı mesafeli durmaya zorladı.

Ve yaşam insanlık tarihinin en büyük zulmünü yaşayan Türk ulusu adına bir onuru bir sır ile yaşatma şansı sundu bana.

Anladım ki emeksiz yemek olmuyor yaşamda.

Herkesin keyfi tıkırında olduğu zamanlarda hiç tanımadığım insanlarında yararına çaba göstermiş olmanın huzurunu ve gururunu büyük Türk ulusu adına yaşıyorum.

İnsanlık devrimi tamamlandığı zaman o gurur milyonlarca Türk insanın gururuna dönüşecek biliyorum.

Mustafa Kemal Atatürk'ün eserine sahip çıkmak adına ona düşmanlık edenlere çok büyük bir fatura çıkarmış olmanın ve bunu Türk olarak başarmış olmanın tarihi değerini gelecek nesillerin yaşamını olumlu değiştirmesi adına seviniyorum.