Hareket Yok! Şiiri - Bülent Ahmet Alp

Tadını unutmuşum yaşamın...
Küçük,bazen çok küçük şeyler bile insanı harekete geçiriyor.
Ama öyle küçük mutluluklar yetmiyor işte...
Bazen kafamın bir mengeneye sıkıştırıldığını hissediyorum...
Çok fazla abartmıyorum,hayat bu...
Ve fazlasıyla gerçek...
Ne olup bittiğini anlamadan geçiyor zaman...
Bir labirente sıkışmış gibi,dönüp dolaşıp aynı yere geliyorum.
Önceden yaşadığım anları yaşıyorum yeniden...
Zaten aynı anı yaşıyorum...
Görmezden gelmek hiçbirşey yokmuş gibi...
Hep güzelmiş sanki...
Halının altına süpürülmüş pislik gibi görmezden mi geleyim?
Biliyorum ki onlar oradalar...
Ve nasıl görmezden gelebilir ki bir insan?
Sessiz kalmak bir ayırıcı özellik olabilir...
Ama çoğu zaman böyle olmuyor
Ve kaybolup gidiyor uğultu arasında...