Gecə-gündüz alışıb sönməyir ki dərdli sinəm,
Qapqara rəngdədir bax bir vaxt bəyaz olan binəm.
Qəlb simi qan ağlarkən mən hecə şadlıqla dinəm,
Eniş-yoxuş yolları zülm ilə yoran,hardasan.
Göydə cövlan eyləyən ruhun yolu düşdü yerə,
Ovçu vurmuş qartalın qanad- qolu düşdü yerə.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta