Hardasan Şiiri - İsmail Nerimanoğlu

iliştirilmiş hatıralar
yapraklarında
takvimlerin…

doğum günümmüş
-miş’li geçmiş zamandan
bugün.

gülüşün düşer yadıma
ardına bir çift göz
yaşım.

saçlarımda ellerinden izin
nazarın nazarımda…
sızım,
sızım
sızım.

ancak bu kadar çekilirmiş
gitmek fiili.
git,
mek
-tubumda hıçkırıklar
kekelerken gözyaşlarım
duygularımı
ağlamaktan.

anne!
gülmek bir san’atmış
güldürebilmek gibi.
acıyor yanaklarım
gülmeyince
gözlerim.

sevmek,
yüreğini banmakmış bir yüreğe.
…ve giderken sevdiği
gelsin diye çabuk
bir kap su dökerlemiş ya,
gelmeyecekse
gözyaşı da döksen
gelemiyormuş
giden…

anladım.
hardasan, desem de
“buradayım!” diyemiyor
sevdiğim,
sevdiceğin.