Səni mən, ay əzizim,çeşmi-xumardan tanıram.
Seyri mehmanım olan yaşıl bahardan tanıram.
Röyaya dalmış idim, qəfilcədən gəlib çıxdın,
Silirəm gözlərimi...Mən səni hardan tanıram?
Səni hardan tanıram?Gül ətirli o günlərdən,
Könlümə munis olan gül çətirli o ünlərdən.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta