Harcanmış Hayatlar Şiiri - Hamit Atay

Harcanmış Hayatlar

Bir sokak lambasının altında kaldı gölgem,
Yarım kalmış hayaller, tükenmiş bir özlem.
Kaldırımlarda yankılanan ayak sesleri,
Bir zamanlar koşan, şimdi yorgun izleri.

Geceler uzun, dertler daha da derin,
Kimimiz kaybolmuş, kimimiz yolda serin.
Bir umut ışığı aradık durmadan,
Ama gökyüzü hep kapalıydı, olmadan.

Gencecik düşler duvarlara çarptı,
Bir yerlerde çocukluk sessizce yattı.
Kimimiz yarım kaldı, kimimiz sustu,
Kimimiz hayata tutunamadı, koptu.

Bir şişe düşerken kaldırım taşına,
Bir ömür de paramparça oldu anında.
Birileri gülerken ışıklı salonlarda,
Birileri battı karanlık sokaklarda.

Harcanmış hayatlar var bu şehirde,
Gözyaşıyla yazılmış satırlar derinde.
Kimse bilmez, kimse görmez,
Düşenin halini ancak düşenler anlar.

Şimdi soruyorum ey kader,
Bize biçtiğin rol hep mi keder?
Bir gün doğar mı güneş üzerimize,
Yoksa hep gece mi kalır bu yer?

Harcanmış hayatlar, unutulmuş isimler,
Bir şarkının içinde kaybolmuş diller.
Kim bilir kaç kişi kayboldu burada,
Ama sokaklar hâlâ suskun ve derin…

Hamit Atay Kalbinizin Sesi