Harcadılar Şiiri - Kamil At

Mutlak efendiyiz diye azanlar
Geleceğini aldı mezara salladı
Dokunmaz dedin adi düzenler
Seni de beni de işte harcadı.

Kafana yerleşen bir yalandı
Hayatın hiç uğruna yandı
Ezildi canın kemiğe dayandı
Seni de beni de işte harcadı.

Emrine gözün kapalı koştun
Dürüst kişiye eli sopalı koştun
Efendin de sen de haddini aştın
Seni de beni de işte harcadı.

Düzene soysuza güvendin
Korudun adiyi kendini yendin
Doğruya şiddetle gücendin
Seni de beni de işte harcadı.

Dediği gibi sevdin onların
Böyle yandı geleceğin yarın
Nefsine zevk içindi kumarın
Seni de beni de işte harcadı.

Vurmak mı insanı görevin
Mağaraya benziyor senin evin
Hainlere yaramaktı işlevin
Seni de beni de işte harcadı.

Bizler geleceğin umuduyduk
Ateşte kışkırtma ile çıraydık
Ebediyete ulaşan bir naraydık
Seni de beni de işte harcadı.

Bakma sen, Kamil At sıyrıldı
Kurumuş damarda can buldu
Yazık, kafan ölüme ayrıldı
Doğmadan seni başta harcadı.