Bazı geceler ölesiye konuşur,
içimizi akıtırdık birbirimize.
Bazı geceler delicesine sevişir,
Terimizi katardık tenlerimize
Biz ne sevdalar,
Ne vuslatlar,
Ne iç acıları,
Ne bahtlar gördük.
Kimine ağladık,kimine güldük.
Hiç böyle düşünmemiş
Hiç böyle yazmamıştık hikayemizin sonunu.
Tek eksik,
Gerçek bir sondu.
Eksiğimizi milyonlarca parçamızı
eksiltmek karşılında,
Yaralarımıza yara,
Gözyaşlarımıza hıçkırıklar katıp hazırladık.
Aynalara ağlayıp,ellere gülen artık biziz
Ve bizim tek varlığımız;
Kalplerimizdeki aşk oku.
Her yer kan kırmızısıyken
'Biz' şimdi sonsuza kadar yokuz.
Kayıt Tarihi : 27.12.2006 01:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Demet Yavaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/27/harcadik.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!