Harbiye Şiiri - Murat Aktaş 2

Şanlı yuva, kahramanlar ocağı Harbiye,
Yazık ettiler,
Üç-beş hain yüzünden tüm emeklere,
Halbuki razı gelmez,
Sorsalar böyle kararı milletime,
Kimin yüreği dayanır ki,
Aslanlara bağrını açmış bir ocağı söndürmeye,

Harp bir yiğit sanatıdır,
Alçaklar anlamaz ondan,
Kaçacak delik arar,
Görünce bir kahraman,
Hesabını verecek elbet,
Bu kalleşliğe sebep olan,
Ayrılsan da “Harbiye” diye çağlayacak damarlarındaki kan,

Üzülme seni gördükçe, sevince boğulmasın düşman,
Şanıyla bu yuva sana emanettir,
Harbiyeli Atamdan,
Sen mesut ol,
Kim yanılmış bu mert coşkudan,
Harbiye sönmez bir umuttur,
Daima parlayan,

Ülkemizin yılmaz bekçileriyiz,
Zarar gelmez bizden,
Vatan bize emanettir,
Korkmayın masum halimizden,
Kurtarın dayanılmaz öfkeden,
Ayırın bizi hainden,
Leke yakışmaz vatan evladına,
“Harbiyelidir” bu millet tarihten,

Darılma, sıkılma,
Sönmesin kahraman Harbiyeli ruhun,
Bu sonsuz coşkuyla ihanetin kökleri kurusun,
Sakın durma,
Bırak karşında acizler yorulsun,
Son kararım canım feda,
Yeter ki vatan sağ olsun.